თითქმის ყველას სმენია ვარიკოზული ვენების შესახებ. ადამიანთა უმრავლესობაში ეს სისხლძარღვთა დაავადება ასოცირდება ფეხის პრობლემებთან, მაგრამ საკმაოდ ხშირად მენჯის ორგანოები ხდება პათოლოგიური პროცესის ლოკალიზაციის ადგილი. ამ პათოლოგიის ერთ-ერთი სახეობაა საშვილოსნოს ვარიკოზული ვენები.
დაავადება დიაგნოზირებულია ძირითადად რეპროდუქციულ ასაკში შესულ ქალებში ან გოგონებში, მაგრამ ზოგიერთ შემთხვევაში ის ვითარდება მოზარდ გოგონებშიც. პათოლოგიის დასაძლევად მნიშვნელოვანია ვიცოდეთ მისი გაჩენის ძირითადი მიზეზები და სიმპტომები, ასევე გქონდეთ წარმოდგენა მკურნალობის მეთოდებზე.
პათოლოგიის მახასიათებლები
საშვილოსნოს ვენების ვარიკოზული გაგანიერება, რა არის ეს? ეს სამედიცინო ტერმინი ეხება დაავადებას, რომელიც გამოწვეულია მთელი რიგი პათოლოგიური ფაქტორებით, რომლებიც გავლენას ახდენენ მენჯის ორგანოების ვენურ ქსელზე:
- სისხლძარღვთა კედლების გათხელება.
- სისხლძარღვთა კვანძების წარმოქმნა.
- ვენური სანათურის გაფართოება.
ეს სამი ფაქტორი უარყოფითად მოქმედებს ორგანოს ცალკეულ ნაწილში სისხლის მიმოქცევის პროცესზე და იწვევს იმავე ზონის ვენების სარქვლოვან უკმარისობას. დაავადების დიაგნოსტიკა რთულია აშკარა კლინიკური ნიშნების არარსებობის გამო, ასევე ანთებითი ხასიათის მენჯის ორგანოების დაავადებებთან მსგავსების გამო. ამ მიზეზების გამო პათოლოგია ხშირად ვლინდება მძიმე ეტაპებზე, როდესაც მისი მკურნალობა გაცილებით რთულია.
გინეკოლოგები განასხვავებენ პათოლოგიური პროცესის ორ ქვესახეობას:
- საშვილოსნოს ვარიკოზული ვენები.
- საშვილოსნოს ყელის ვარიკოზული ვენები.
ნებისმიერ შემთხვევაში, დაავადება საშიშია მისი გართულებებით, რომელთა შორის არის ანთებითი პროცესები, რომლებიც ფარავს საშვილოსნოს, საკვერცხეებსა და საშოს. ყველაზე მძიმე გართულება არის უნაყოფობა.
დაავადების გამომწვევი მიზეზები
დაავადების განვითარების გამომწვევი ფაქტორების გააზრება რამდენიმე ძირითად სარგებელს იძლევა. უპირველეს ყოვლისა, ის საშუალებას აძლევს ექიმს უფრო სწრაფად და სიზუსტით დაუსვას დიაგნოზი, ასევე დანიშნოს ადეკვატური მკურნალობა. მეორეც, ქალს შეეძლება შეეცადოს თავიდან აიცილოს პათოლოგიის განვითარება.
განვიხილოთ საშვილოსნოს ვარიკოზული ვენების ყველაზე სავარაუდო მიზეზები:
- ორსულობა ითვლება პათოლოგიური პროცესის განვითარების მთავარ ფაქტორად. უკვე ჩანასახის ეტაპზე, შემდეგ კი ნაყოფის ზრდასთან და განვითარებასთან ერთად, საშვილოსნოს მიმოქცევა იზრდება (ბევრი რამ არის დამოკიდებული პერიოდზე). ამავდროულად, დასუსტებული ვენური კედლის მქონე სისხლძარღვებში სარქვლის ფუნქცია დარღვეულია და ისინი დაჭიმულია. გარდა ამისა, მზარდი ნაყოფი ზრდის მენჯის ორგანოებზე დატვირთვას, რამაც ასევე შეიძლება იმპულსი მისცეს დაავადების განვითარებას.
- ჰორმონალური პრეპარატების ხანგრძლივი მიღება. სპეციფიკური პრეპარატები უარყოფითად მოქმედებს გემების მდგომარეობაზე, მათი კედლები კარგავს ელასტიურობას.
- დაავადების პროვოცირების კიდევ ერთი ფაქტორი არის საავტომობილო აქტივობის შემცირება. უმოძრაო ან უსიცოცხლო ცხოვრების წესი იწვევს კუნთების კონტრაქტურული ფუნქციის დაქვეითებას, შედეგი იქნება სისხლის მიმოქცევის დარღვევა.
- გაზრდილი ფიზიკური აქტივობა მენჯის არეში. ამ შემთხვევაში, ისევე როგორც ორსულობისას, მენჯის ღრუს ორგანოებში, კერძოდ, საშვილოსნოში, სისხლის მიმოქცევა იზრდება.
- გაძლიერებული ყაბზობა - ამ შემთხვევაში ვენების ვარიკოზული გაგანიერების მიზეზი ისევ სისხლის ნაკადის მატება ხდება. თუმცა, ახლა ცირკულაცია გაზრდილია ინტრააბდომინალური წნევის გაზრდის გამო.
- თანდაყოლილი ანომალიები საშვილოსნოს სტრუქტურაში.
- ორსულობის ხელოვნური შეწყვეტა.
- რთული მშობიარობა.
- ანთებითი პროცესები მენჯის ორგანოებში.
სიმპტომები და დიაგნოზი
საშვილოსნოს ვარიკოზული ვენების დიაგნოსტიკის სირთულე მდგომარეობს იმაში, რომ ამ დაავადების სიმპტომები სხვა პათოლოგიების მსგავსად ნიღბავს. გარდა ამისა, კლინიკური სურათი, რომელიც მიუთითებს დაავადების განვითარებაზე, საკმაოდ ცუდია:
- ხშირი, კვირაში 3-4-ჯერ განმეორებადი ტკივილი მუცლის ქვედა არეში, უფრო ახლოს პუბის მიდამოში. მტკივნეული სინდრომი გამოხატულია, ტკივილის ხასიათი არის მომზიდველი და მტკივნეული. ზოგ შემთხვევაში ტკივილი იმდენად ძლიერია, რომ ქალი კარგავს შრომისუნარიანობას, უჭირს საწოლიდან ადგომაც კი.
- საშვილოსნოს ვარიკოზული ვენების მქონე ქალების 80%-ზე მეტი განიცდის დისკომფორტს ან თუნდაც ტკივილს სქესობრივი აქტის დროს ან მის შემდეგ.
- შესაძლებელია მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, მენსტრუაციის დაგვიანება 50-60 დღემდე. ამ შემთხვევაში გამონადენი ხშირად მწირია, მენსტრუაცია გრძელდება 5-7 დღის განმავლობაში. ბევრი ქალის მიერ მენსტრუაციის გახანგრძლივება მენოპაუზის პირველ ნიშნად ითვლება.
ეს კლინიკური სურათი თანდაყოლილია რიგი სხვა გინეკოლოგიური დაავადებების დროს. ამ მიზეზით შეუძლებელია დიაგნოზის დასმა მხოლოდ სიმპტომების საფუძველზე, ექიმი ვალდებულია დანიშნოს მთელი რიგი დიაგნოსტიკური ღონისძიებები. გარდა ამისა, საშვილოსნოს ყელის ვარიკოზულ ვენებში სიმპტომები დაახლოებით იგივეა.
მნიშვნელოვანია: საშვილოსნოს ვენების ვარიკოზული გაგანიერება დიაგნოზირებულია ძირითადად მეორე ეტაპზე, ვინაიდან სწორედ ამ დროს იწყება აღწერილი სიმპტომები ქალის შეწუხებას. რაც უფრო ადრე გამოვლინდება პათოლოგია და დაიწყება მისი მკურნალობა, მით ნაკლებია გართულებების, კერძოდ, უნაყოფობის ალბათობა.
რაც შეეხება უშუალოდ დანიშნულ კვლევებს, ისინი შემდეგია:
- ულტრაბგერა, რომელიც ტარდება ტრანსვაგინალური მეთოდით.
- მენჯის ორგანოების CT.
- დოპლეროგრაფია.
- შერჩევითი ოვარიკოგრაფია.
თითოეული დიაგნოსტიკური მეთოდის საჭიროება დამოკიდებულია ულტრაბგერითი სკანირების შედეგად მიღებულ მონაცემებზე, რადგან ის პირველად ტარდება.
ორსულობის დროს დაავადების თავისებურებები
მთლიან სხეულზე და მენჯის ორგანოებზე გაზრდილი დატვირთვის გამო, ორსულობის დროს იზრდება საშვილოსნოს ვარიკოზული ვენების განვითარების შანსი. სანამ ქალი არ იმშობიარებს, დაავადება არ არის განკურნებადი.
ორსულობის დროს განვითარებული პათოლოგია გავლენას ახდენს მშობიარობის მეთოდის არჩევაზე. ძალიან ხშირად ექიმი გადაწყვეტს საკეისრო კვეთის გაკეთებას. ეს კეთდება იმისათვის, რომ თავიდან ავიცილოთ გართულებები თრომბოფლებიტის, შინაგანი სისხლდენის, თრომბოზის და ა. შ.
იმისდა მიუხედავად, თუ ორსულობის რომელ პერიოდში გამოვლინდა დაავადება, ქალს სჭირდება ექიმის მუდმივი მეთვალყურეობა, რათა აკონტროლოს ნაყოფის მდგომარეობა და ვარიკოზული ვენების პროგრესირება.
მნიშვნელოვანია: ორსულობის დაგეგმვისას გაიარეთ გამოკვლევა საშვილოსნოს ვარიკოზული ვენების და სხვა გინეკოლოგიური პრობლემების გამოსავლენად. ეს ხელს შეუწყობს მშობიარობის დროს გართულებების თავიდან აცილებას და ნაყოფის განვითარების პათოლოგიების რისკის შემცირებას.
დაავადების მკურნალობა
ვარიკოზული ვენების კვალიფიცირებული დახმარების მისაღებად საჭიროა მიმართოთ ექიმს, თავდაპირველად გინეკოლოგს, რომელიც შემდეგ მოგმართავთ ფლბოლოგს.
მკურნალობის საფუძველია წამლის თერაპია, რომელიც მოიცავს შემდეგი მედიკამენტების მიღებას:
- ვენოტონიკები - ამ ჯგუფის პრეპარატები დადებითად მოქმედებს სისხლძარღვების მდგომარეობაზე. ისინი ატონიზირებენ კაპილარებს და სისხლძარღვებს, ამცირებენ მათ გამტარიანობას, ზრდიან ელასტიურობას და ამაგრებენ ვენების კედლებს.
- მედიკამენტები სისხლის სიბლანტის შესამცირებლად - ხელს უწყობს დაზარალებულ სისხლძარღვებში სისხლის შემოდინებისა და გადინების ზოგად გაუმჯობესებას, ამცირებს თრომბოზის ალბათობას. ამ ჯგუფის საშუალებები უკუნაჩვენებია გულის სისტემის პათოლოგიების დროს.
მნიშვნელოვანია: ნებისმიერი მედიკამენტი ინიშნება მხოლოდ ექიმის მიერ, წინასწარი დიაგნოზის, პაციენტის სამედიცინო ისტორიისა და დაავადების განვითარების სტადიის გათვალისწინებით. მნიშვნელოვანია დაიცვან განსაკუთრებული ზრუნვა პოზაში მყოფი ქალების მიმართ.
მკურნალობის მეთოდები
მედიკამენტური თერაპიის გარდა სრული მკურნალობისთვის, მნიშვნელოვანია ინტეგრირებული მიდგომა და შემდეგი რეკომენდაციების შესრულება:
- ძილის რეჟიმის დაცვა;
- ფიზიკური აქტივობის მინიმუმამდე შემცირება, მაგრამ ამავე დროს მობილობის შენარჩუნება;
- დიეტის დაცვა, რომელიც შეიცავს ბევრ ბოსტნეულს, ხილს და E ვიტამინით მდიდარ ზეთებს;
- დამხმარე სპორტი, თერაპიული ტანვარჯიში;
- ნებისმიერი მავნე ჩვევის სრული გამორიცხვა;
- ზოგიერთი ექიმი გირჩევს კეგელის ვარჯიშების გაკეთებას, რაც ხელს უწყობს ვაგინალური კუნთების გაძლიერებას.
ქირურგიული ჩარევა
ასეთი მკვეთრი ზომებია საჭირო იმ შემთხვევებში, როდესაც კონსერვატიულმა მკურნალობამ სათანადო შედეგი არ მოიტანა ან დაავადება გვიან სტადიაზე გამოვლინდა. ქირურგიული ჩარევის შემდეგი მეთოდები ყველაზე პოპულარულია:
- ფლებექტომია არის მცირე გემების ცალკეული მონაკვეთების მოცილება.
- ლაზერული კოაგულაცია ნორმალური სისხლის ნაკადის აღდგენის ყველაზე ეკონომიური ტიპია.
- სკლეროთერაპია არის აგენტის ვენის ღრუში შეყვანა, რომელიც ხელს უწყობს მის წებოვნებას. სისხლძარღვში სისხლის მიწოდების ნაკლებობა გამოიწვევს მის სპონტანურ აღმოფხვრას.
- ყველაზე მძიმე შემთხვევებში აუცილებელია საშვილოსნოს სრული მოცილება, ზოგჯერ დანამატებთან ერთად.
ეთნომეცნიერება
ალტერნატიული მეთოდები კომპლექსური მკურნალობის ერთ-ერთი ვარიანტია კონსერვატიული გზით. მათ არ შეუძლიათ სრულად ჩაანაცვლონ წამლის თერაპია, მაგრამ შეიძლება გავლენა იქონიონ ზოგადად თერაპიის წარმატებაზე.
ტრადიციული მედიცინის ყველაზე ეფექტური საშუალებებია:
- ცხენის წაბლის ინფუზია: აიღეთ 100 გრამი წაბლის ნაყოფი, დაჭერით ქერქთან ერთად. მიღებულ ნედლეულს დაასხით ისეთი რაოდენობის არაყი, რომ დაქუცმაცებულ ნაყოფს 4-5 მილიმეტრით დაფაროს. დაჟინებით ბნელ ადგილას 14-15 დღის განმავლობაში. ამის შემდეგ, ინფუზია მიიღება 10 წვეთი დღეში ორჯერ. ინსტრუმენტი აძლიერებს სისხლძარღვთა კედლებს და ათხელებს სისხლს.
- იასამნის ნაყენი: 0, 5 ლიტრი არაყისთვის უნდა მიიღოთ 100 გრამი იასამნის ყვავილი და 30 გრამი პროპოლისი. ყველა ინგრედიენტს ასხამენ არაყს და ტოვებენ ბნელ ადგილას 30 დღის განმავლობაში (ყოველ 2-3 დღეში უნდა შეანჯღრიოთ). შემდეგ ნაყენს ფილტრავენ და მიირთმევენ 15 მილილიტრი დღეში სამჯერ ჭამის წინ.
გახსოვდეთ, რომ ყველაზე უვნებელი ტრადიციული მედიცინის გამოყენებამდეც კი უნდა მიმართოთ ექიმს.
დაავადების გართულებები
საშვილოსნოს ვენების ვარიკოზული გაგანიერება საშიშია მათი გართულებებით ადეკვატური მკურნალობის არარსებობის შემთხვევაში. ეს გართულებები შემდეგია:
- შინაგანი სისხლდენა;
- თრომბოზი;
- გენიტალური ორგანოების ანთებითი პროცესები;
- მენსტრუალური ციკლის დარღვევა;
- საკვერცხეების ჰორმონალური დისფუნქცია;
- უშვილობა.
პრევენციული ღონისძიებები
ყოველთვის უკეთესია დაავადების პრევენცია, მისი განვითარების პრევენცია, ვიდრე მოგვიანებით გაუმკლავდეთ მას ან მის შედეგებს. საშვილოსნოს ვარიკოზული ვენების თავიდან ასაცილებლად, მიჰყევით ამ მარტივ მითითებებს:
- იხელმძღვანელეთ მობილური ცხოვრების წესით, იარეთ მეტი და იარეთ;
- დაკავდით ტანვარჯიშის სპორტით;
- მიირთვით ჯანსაღი საკვები, ნაკლებად ცხიმიანი, შემწვარი, ცხარე, ცხარე, მჟავე;
- რეგულარულად ეწვიეთ გინეკოლოგს, განსაკუთრებით მცირე ჩივილის შემთხვევაში.
საშვილოსნოს ვენების ვარიკოზული გაგანიერების გამოვლენის სირთულეების მიუხედავად, დაავადების პროგრესირებისა და გართულებების თავიდან ასაცილებლად, თუ ადრე აღწერილი სიმპტომები გამოჩნდება, მიმართეთ ექიმს. ასევე მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ ასეთ შემთხვევებში თვითმკურნალობა უკუნაჩვენებია, საჭიროა ფრთხილად დიაგნოზი და მუდმივი მონიტორინგი გინეკოლოგისა და ფლებოლოგის მიერ.